latając ...

Bardzo chętnie pobiegałabym z latawcem ;)
Zaczynam nową serię pater z latawcem ...
To co widać to dopiero początki , myślę ,że szybko się rozkręcę .Ale dzisiaj świeci słońce...byłam na spacerze , dałam się razić światłu słonecznemu ...;)

człowiek w przestrzeni ceramicznej ...cd

Jestem winna historię człowieka z przestrzeni ceramicznej...
Cała podróż zaczęła się jakieś 2,5 roku temu.Muszę poszperać w komputerze i historię tą odtworzyć z fotograficzną precyzją .
A na tą chwilę przeganiam zimę historią o człowieku , który chciał podróżować balonem .

powrót człowieka w przestrzeń ceramiczną ...zima

Dzisiaj - jak sądzę w ostatni dzień zimy - udało się ! Powrócił do przestrzeni ceramicznej - człowiek , który tą przestrzeń tworzy wraz ze mną
Mróz trzymał , a on niewzruszony pozował z wypiętym torsem , w pozie lawdżoja , dzierżąc niczym tarczę ceramiczną paterę , z której wszyscy tu zaglądający możecie czerpać pozytywną energię ;)

marzy mi się ...

marzy mi się ...zjeść kilka garści truskawek , poziomek i czereśni prosto z drzewa.
marzy mi się ...ciepły wiatr nad słonecznym morzem.
marzy mi się ...wiosna po przebudzeniu ;)

szafir ognisty...dlaczego nie zostałam gemmologiem?

nie posiadam wprawdzie zdjęcia szafiru ognistego ale postaram się zrobić taką broszkę lub wisior , gdyż jestem pod wrażeniem ;) - jeśli uda mi się , choć w maleńkiej części oddać piękno tego kamienia -ceramiką będę szczęściarą ;)

 dlaczego nie zostałam gemmologiem ? hmmm oto jest pytanie , na które nie znajduje na razie odpowiedzi.

lipa...

lipa drzewo dla projektantów kapeluszy - z lipy powstają najbardziej fantazyjne formy pod kapelusze.

Po zobaczeniu kapeluszniczej miary (nie mającej jednak nic wspólnego z lipą a będącej raczej swoistego rodzaju maszyną do pisania zakładaną na głowę ) - rzeczy pięknej mającej ponad 100 lat ,jestem całkowicie oczarowana jej wyglądem - a sposób w jaki pracuje jest po prostu wspaniały ;)

o człowieku z przestrzeni ceramicznej ;)

Pomysł z przestrzenią ceramiczną chodził mi po głowie tak długo , że bałam się, że ścieżki wydepta ;)

Potrzebowałam jednak do tego projektu kogoś ...
Kogoś nieprzewidywalnego , kto popłynie z nurtem ceramicznej rzeki emocji wszelakich i jakkolwiek ;)
Tak...udało mi się - nie musiałam nawet szukać ...
Tą osobą jest Mateusz mój serdeczny przyjaciel , który jak nikt inny potrafi wczuć się w rolę a i dodać coś od siebie ...- o dodatkach nie-z-tej-ziemi Mateusza opowiem kiedyś na pewno.

o trzech rękawicznikach z san żermę ;)

Moja maleńka Nina śpi słodko , a ja postanowiłam na chwilkę się zatrzymać - zwolnić codzienny bieg - i napić się spokojnie kawy .Przy okazji obejrzałam cudny film o rękawicznikach .

Otóż w małym francuskim miasteczku san zermę (kiedyś sprawdzę jak to napisać ;) mieszka trzech rękawiczników , którzy prowadzą trzy pracownie w których od prawie 100 lat - każdy projektuje i szyje rękawiczki.Panowie nawet nie starzy - średnia wieku około 40 lat - przyjaźnią się od dziecka i tworzą przepiękne rękawiczki w kolorach co  dech zapierają , krótkie,długie,dziurkowane,z kłódeczką ,z kokardą ,z inicjałami...no po prostu  ech....ale fajna historia trzech przyjaciół - trzech rękawiczników z san żermę ;)

rozgryzam...

czekając , aż słońce zaleje swymi promieniami okolice i sprawi , że nic nie będę widzieć na ekranie komputera - rozgryzam blogowanie od środka...
idzie mi raczej marnie ...ale staram się
jednocześnie uzupełniam swój funpage na fb
;)

tik-tak...tik-tak...tik-tak...

ZIMO - żegnam ozięble ...
czas kompletnie mnie omamił....jednak cieszę się z jego upływu , gdyż oddycham wiosną.A zima...cóż żegnam Panią ozięble - będę tęsknić , ale mało i rzadko .